Το κυνήγι της μπεκάτσας που γεννά "χρυσά αυγά"

   Οσοί από εμάς φόρεσαν το χακί και υπηρέτησαν τη μαμά πατρίδα το κάναμε προφανώς γιατί  δεν είχαμε τα ούμπαλα να  κάνουμε την παλαβή ή βρήκαμε 1000 και 1 δικαιολογίες για  να μην το αποφύγουμε.  Βάλαμε τα "κεφάλια μέσα" και τον ήπιαμε κανονικότατα.
 Σαν καλά και υπάκουα προβατακιά αφήσαμε τα περιφραγμενά πράσινα λιβάδια και τραβήξαμε για το μαντρί στα χειμαδιά.
Οταν με το καλό  βγήκαμε από το μικρό μαντρί πάλι έξω στα λιβάδια κανείς μας δεν βέλαζε το ίδιο όπως πριν το μάντρωμα και το χρώμα της προβιάς μας είχε αλλάξει από Μαύρο σε Ασπρόμαυρο, κάτι σαν τη φανέλα του ΠΑΟΚ ένα πράγμα.
 Ως εδώ "ασπρή" μαυρίλα! Aλλά υπάρχει  και κάποιο θετικό στοιχείο στην όλη υπόθεση , αυτοί που μας έχωσαν μέσα εκεί μας έδωσαν όπλα και μας έμαθαν πως να τα χρησιμοποιούμε, δεν κατανοούν ούτε αυτοί αλλά ούτε και εμείς ότι ποιόντας αυτό βάλανε τα δακτυλάκια τους και έβγαλαν τα ματάκια τους. 
Τώρα που τα "χρυσά αυγά" είναι φρέσκα και ανεμιζούν κουμπούρια και πιστόλες, ελευθερά και ωραιά, καλό θα ήταν να τιμήσουμε τα ήθη και τα έθιμα του λαού, να  καθαρίσουμε και να λαδώσουμε το παλιό δίκανο του Παππού, να κάνουμε και καμία προπόνηση σε κανά τενεκεδακί και να ετοιμαζόμαστε για την φετινή κυνηγετική περίοδο. Από ότι  μαθαίνω  φέτος θα  πάμε για "μπεκάτσες", μπεκάτσες  από αυτές που γενοβολούν "χρυσά αυγά"!