Οδηγίες προς ναυτιλομένους

Πρώτα από όλα είναι ο συνάνθρωπος.
Η Νίκη, ο Κώστας, η Σαβίτα και ο Αχμέτ είμαστε η επανάσταση. Το πόσο γρήγορα και πόσους από εμάς θα αγγίξει αυτή η αλλαγή είναι υπόθεση όλων μας. Πάντως ένα είναι σίγουρο η αφύπνιση και η συνειδητοποίηση των ανθρώπων είναι χρονοβόρα και θέλει επιμονή, υπομονή και μεράκι, θαύματα και θαυματοποιοί τέλος.
Όλοι μαζί και χωρίς πατερούληδες με δημοκρατία στην πράξη και στα λόγια θα το πορέψουμε. Όπως η ζωή είναι αέναη έτσι και ο αγώνας μας, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μας παίρνει από κάτω γιατί έχουμε και άλλους γύρω μας που βαδίζουν στα ίδια μονοπάτια.
Άνοιξε αυτιά, μάτια, στόμα, διάβασε, άκου, γράψε, μίλα, βοήθα, συμμετείχε κάνε ότι μπορείς, όχι μόνος και όχι τα πάντα, ακόμη και άν αυτό ήταν δυνατό δεν είναι το ζητούμενο.
Αυτό που πρέπει όλοι μας να στοχέυουμε είναι να βάλουμε και άλλους στο χορό, το βάρος της ζωής δεν είναι μόνο για τους δικούς σου ώμους. Η δημοκρατία και η επανάσταση είναι χούγια και ανάγκες της καθημερινότητας, όπως ένα πιάτο ζεστό φαΐ μια κρύα μέρα του χειμώνα όπως ένας μεσημεριανός υπνάκος στα κλεφτά μια καυτή μέρα του καλοκαιριού.
Εν κατακλείδι, να είσαι αληθινός για σένα και τον συνάνθρωπο, κρατά το μίσος και την οργή για την αδικία και την απανθρωπιά και μοιράσου την αγάπη.
Καλή χρονιά σε όλους μας...Γλυκοσυμορίτης

1600 Μπουκάλια

  Το Ελληνικό κέντρο φανταστικού κινηματογράφου, ο σύλλογος προστασίας του μικρού μήκους – “H Οφθαλμαπάτη”, ο λαϊκός σύνδεσμος φίλων του σινεμά “Λαού”, η λέσχη βιντεοσκοπήσεων και παρακολουθήσεων “Leni Riefenstahl” και οι “δημοσιογράφοι χωρίς τσίνορα”, υπερήφανα παρουσιάζουν την ταινία “1600 Μπουκάλια”.
Μία υπερπαραγωγή της “ΕΛ.ΑΣ. SS Films “, ένα κλασικό έργο υπερρεαλιστικού, φανταστικού, βωβού κινηματογράφου, υποψήφιο για 13 βραβεία “Pretenteris”, βραβευμένο με το “Χρυσό Αυγό” στο φεστιβάλ ειδήσεων τρόμου του ΣΚΑΙ, έχει λάβει την ειδική διάκριση “Best Masturbation Movie 2012″ στο φεστιβάλ πορνό του Auschwitz.
Σενάριο-σκηνοθεσία : Νικόλαος Ένδειας
Μουσική : Αντώνης Ρουφακιώτης
Διεύθυνση Φωτογραφίας : Μιχαήλ Χρυσοαυγίδης ο Α’

Περιγραφή της ταινίας από τον κριτικό κινηματογράφου Άρη Μπακοσάλτε :

Το ονειρικό βουβό οδοιπορικό στη βίλα του τρόμου αρχίζει από τον δρόμο, τον δρόμο που είναι η μαμή της υστερίας στη μεταμαρξιστική, νεοκουβελική θεώρηση της εξέλιξης των αηδιών. Ένα θυμωμένο τρόλεϊ ανοίγει απότομα την αυλαία. Ο Ιψενικός πύργος αναδύεται, μουντός καταθλιπτικός, σχεδόν κυρτωμένος από την ευρυγώνια ματιά του φακού που νετάρει αναρχικά στο άπειρο. Άδειοι χώροι, αφίσες, κίτρινοι τοίχοι ακατάληπτα ζωγραφισμένοι, μοναχικές τοστιέρες που χάσκουν ανοικτές στο κενό. Νεκρή φύση, εικαστικό παρανάλωμα σε καμβά από σελιλόιντ. Παπλώματα που καρτερούν μοναχικά την ματιά της κάμερας, το πάλκο που προσμένει αιώνια το εναλλασσόμενο ρεύμα, τα καλώδια χορεύουν τον χορό των φιδιών. Ποίηση ειπωμένη μέσα από τον κερατοειδή χιτώνα του μεγαλοφυούς Νικόλαου Ένδεια. Η ηχώ της σιωπής μέσα από ένα δεξί αθλητικό παπούτσι, υποβλητικό σάουντρακ από τον μετρ Αντώνη Ρουφακιώτη.  Πού πήγε η αριστερή κάλτσα άραγε ; που πήγαν όλοι ; το νεαρό σκαμπό φλερτάρει με τη γηραιά σκάλα, έντυπα δακρυσμένα από τον τρόμο της διανομής, το ποδοσφαιράκι στη γωνία περιμένει το μπαλάκι. Σκοτεινή ατμόσφαιρα, ο Μπέργκμαν ελοχεύει σε κάθε πλάνο, το μοντάζ θυμίζει έντονα “δόγμα 1967″, αριστοτεχνικές περιστροφές στο χώρο και μυστήριο, μια σαφής αναφορά στην τεχνοτροπία του μεγάλου Νίκου Μαστοράκη, εξελιγμένη από τον πολλάκις βραβευμένο από την ακαδημία της CIA, Μιχαήλ Χρυσοαυγίδη τον Α’. Κι άλλα έντυπα, η βεβήλωση της ηλιθιότητας μέσα από συμβολικές ματιές σε μια σβησμένη θερμάστρα υγραερίου, υπόνοια έκρηξης και διαρροής, η δημοκρατία κρυώνει. Απόλυτη σιωπή, η κίνηση διαρκής ενισχύει αριστοτεχνικά την εμετική διάθεση του θεατή, προκηρύξεις στον ακάλυπτο, ένας τερατόμορφος ηλεκτρονικός υπολογιστής στο πλατύσκαλο ατενίζει το άπειρο, η τεχνολογία ως τραγικός συνεργός του χάους, ετοιμάζεται για το απονενοημένο διάβημα. Τρόμος, το φάντασμα του αλκοολικού Μπουκόφσκι στο ψυχρό μάρμαρο, μπουκάλια από ψηλά, ο θεατής ρίχνεται στο δράμα, σχεδόν νιώθει πως θα κατρακυλήσει στο πλατύσκαλο, σχεδόν συγχωνεύεται με τον μύθο, σχεδόν συνθλίβεται από την κατανάλωση τόσου ζύθου, σχεδόν οσμίζεται την ιδρωμένη μασχάλη του οπερατέρ. Αγωνία. Παρκέ αγυάλιστο, αλλά καθαρό, το πάτωμα της αμαρτίας χωρίς ούτε μία τσίχλα για τους ατενίστας … και άλλα έντυπα. Που πήγαν όλοι ;  που κρύβεται το τέρας ; Ακάλυπτος, κλαριά και μπουκάλια, η κορύφωση πλησιάζει. Η ώρα της κώφωσης και της λυτρωτικής τριχόπτωσης είναι κοντά. Και ξαφνικά να το … επιτέλους το τέρας της Χέυδεν αποκαλύπτεται, μεταμορφωμένο σε τυπογραφική μηχανή έτοιμο να κατασπαράξει και να καταβροχθίσει την βία απ όπου και αν προέρχεται. Ίσως η  πιο εμπνευσμένη σκηνή αποκάλυψης μετά την σκηνή με το βούτυρο στο “Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”. Ο Δράκος της Χέυδεν στέκει εκεί, χαλύβδινος, τεράστιος, με απειλητικά κουμπιά και χειριστήρια έτοιμα να ξεράσουν τον όλεθρο. Που πήγαν όλοι ; έρημα ποδήλατα, κράνη χωρίς κρανία, η κάμερα ανηφορίζει στον ουρανό, ο σκηνοθέτης ολοκληρώνει, μια εκσπερμάτωση έμπνευσης, ένα κινηματογραφικό μεγαλείο αυτοϊκανοποίησης ! Ο θεατής, αποσβολωμένος και συνεπαρμένος, θα ολοκληρώσει σε δεύτερο χρόνο, ελεύθερος να δώσει την δική του εκδοχή τέλους. Μεγαλειώδες, εμπνευσμένο, καταπληκτικό, ένα μνημείο σύγχρονης τέχνης, σίγουρα το 8ο θαύμα του παγκόσμιου κινηματογράφου μετά την ανεπανάληπτη επταλογία ταινιών της αξεπέραστης Ιταλίδας σκηνοθέτιδος Τσιτσιολίνα. Ευφυές όσο ένα παντζούρι, συναρπαστικό και ευρηματικό όσο ένας γαλάζιος τοίχος, ένα κόσμημα για τον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Προσοχή ! Η ταινία είναι αυστηρώς κατάλληλη για ενήλικους ψηφοφόρους με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης και περιέχει σκηνές που περιλαμβάνουν αφίσες, βιβλία, έντυπο υλικό και μπουκάλια, που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στα εγκεφαλικά κύτταρα, για αυτό παρακαλούμε να απομακρύνεται τα παιδιά και τα κατοικίδια από την οθόνη κατά την διάρκεια της προβολής.

 Δειτε την υπερπαραγωγη εδω 1600 Μπουκάλια

source //ΠαραλληλοΓράφος//

Ποιός είναι ο Πατερούλης σου; (Who's your daddy?)

  Ψίτ...Κύριος, μου κρύβεις τον ήλιο και θα πάει τζάμπα το Copertone με δείκτη προστασίας 15 (Χαμηλός  δείκτης για τέλειο μάυρισμα)

   Πριν 15 χρόνια έχασα τον γερό μου, όχι ότι είχαμε κάποια ιδιαίτερα καλή σχέση αλλά όπως και να το κάνεις, γέρος μου ήταν και μου 'λειψε, τον πρώτο καιρό τουλάχιστον.

  Έκτοτε δεν αναζήτησα άλλο Πατερούλη και έτσι νόμιζα ότι αυτό το κεφάλαιο είχε κλείσει για μένα οριστικά. 

Αλλά έλα όμως που εδώ στο Ιρλάντα έχει κάτι γιαλατζί "δημοκράτες" Ελληναράδες που θέλουν σώνει και καλά να με υιοθετήσουν, να με κάνουν τέκνο τους και να μου δείξουν το σωστό δρόμο!

   Οι περισότεροι μου την πέφτουν στα ίσια, ωμά χωρίς λογική, χωρίς ενδοιασμούς με άπλετο θράσος. Από τις επιθέσεις τους, από τους μεν, που είναι λούμπεν, καραλούμπεν δεν χαμπαριάζω και συνεχίζω ακάθεκτος, το εργό το εχώ ξαναδεί πάμπολλες φορές. Αυτοί όμως που με συφιλιάζουν είναι οι άλλοι, αυτοί οι κουτο-πόνηροι "μικρομαστοί"που μου την λενε με μαλαγανιές τύπου, "βάλε και εσύ λίγο νερό στο κρασί σου" ή κάνε λίγο κράτει" και αλλά τετοιά όμοια. Πίσω ρε...δεν περνάει ο φασισμός, ούτε το πατρονάρισμα...

Το άλλο,  αγαπημένο τους σπόρ, που το έχουν κουβαλήσει εδώ από Γιουνανιστάν μεριά, έχει το εξής όνομα: "make the rules as I go along" (φτιάχνω τους κανόνες εν οδό!) Σε αυτό το σπόρ έχουν διαπρέψει οφείλω να ομολογήσω, να τους δώσω και λίγο "credit",oπως λένε και οι Ιθαγενείς εδώ!

   Το γεγονός ότι έφυγαν από την Ψωροκώσταινα και ανηφόρισαν προς τα επάνω δεν σημαίνει απαραίτητα ότι βρήκαν φαιά ουσία καθ' οδόν αλλά ούτε και ότι άρχισαν να κόπτονται για τα προβλήματα των συνανθρώπων τους εδώ στο "υοθετημένο πατρίντα" τους το  Ρεπουμπλικά Ιρλάντα αλλά ούτε και για τους άλλους που άφησαν πίσω στο ένδοξο Γιουνανιστάν, που για αυτό διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους όπου βρεθούν και όπου σταθούν.

  Εαυτούλης και καλοπέραση über alles...

Μάθε παιδί μου...γάματα!

Ποιός έχασε τον πολιτισμό να τον βρεί η πλειοψηφία των κατοίκων στο ένδοξο Γιουνανιστάν.
Κατά διαστήματα κάποιες φωνές εν τη ερήμο κραυγάζουν απεγνωσμένες για το επίπεδο μόρφωσης του Ρωμιού, αλλά στου κουφού την πόρτα...
Πως ο άλλος να καταλάβει τον κόσμο γύρω του όταν η μόνη πηγή γνώσης είναι το "κουτί", διασκεδάζει με ντισκοτσιφτετέλια, ποδόσφαιρο συν παρελκόμενα και περιμένει από κάποιον άλλο να βγάλει το φίδι απο την τρύπα;
Αν περιμένουμε από το κράτος να μας ξεστραβώσει, τότε ζητώ που καήκαμε. Είναι επιτακτική ανάγκη να αρχίσουμε να το κάνουμε από μόνοι μας. Ναι μεν θα πάρει χρόνο...πολύ χρόνο, αλλά είναι και μόνη μας ελπίδα.
Η "μπουρζουαζία" δεν σε θέλει να μπορείς να σκέφτεσαι από μόνος σου. Αυτό που θέλουν είναι: για μερικούς από εμάς, να έχουμε μια σούπερ-εξειδίκευση του κερατά, για να τους κάνουμε τις δουλειές και τα θελήματα. Από τους υπόλοιπους δε ή να αδιαφορούν μη καταλαβαίνοντας ή στη χειρότερη περίπτωση να τρέχουν να μας δείρουν και να μας σκοτώσουν γιατί τολμούμε και ανοίγουμε το στόμα μας να διαφωνούμε και να προτείνουμε κάτι άλλο.
Πολλοί από αυτούς δε, λανσάρουν μόδα μαύρο Τ-shirt με αρχαιοελληνική επιγραφή!
Αναρωτιούνται πολλοί από που ξεφύτρωσαν όλοι αυτοί οι λούμπεν νεοφασίστες και οι άλλοι Ελληναράδες! Λοιπόν...Έκπληξη!! Για την πιθανότητα να μην το γνωρίζατε, πάντα εδώ ήταν!