Πονάει πάντα η πρώτη φορά· αριστερά με ολίγη από ακροδεξιά

 “Μπαμπά μπαμπά, γιατί το μωρό μας καταπίνει πιαχά; Και τι θες να κάνει, να βαρά από αυτές τις παλιοενέσεις;”

 Θα ξεκινήσω αυτό το αίσχος of a blogpost με τον γιουνανικό εθνικό ύμνο, if you'll be so kind ΕΓΕΡΘΗΤΩ! ολοι/ες σας you couch potatoes... μπε μπε μπε, μπεμπεμπε, μπε μπε, μπε μπε μπε, μπε μπε μπε, μπεεεε... ΗΜΙΑΝΑΣ!...πίσω στο Φατσατεφτέρ you dirty animals...

 Για να είμαστε ειλικρινής αναρχοσύντροφα μου και λοιπά φρικιά και αριστεροζώα της πατρίδας σας, δεν είναι η πρώτη φορά αριστερά με ολίγη η περισότερη (ακρο)δεξιά, τουλάχιστον δια εμάς τα τέκνα του "ζιβαγκοφορεμένου Σεπτέμβρη" υπήρξε και το "manky 89" και είχε και το δικό του Κωνσταντόπουλο το daddy της Ζωούλας...ψυχούλα μου! ( έχω υποσχεθεί στην Θειά μου και γειτόνισα της Ζωής να είμαι κύριος όταν αναφέρομαι στο άτομο της...promises promises)

 Τα φωνάζω εγώ από εδώ πάνω μέσω wifi (έργο Σαμαρά...free wifi σε όλη την Ευρώπη) για το όπου ακούς πολύ πατρίδα κράτα και μικρό basket, αλλά που αυτιά εσύ...selective hearing και έτσι...I hear only what I want to hear...

 Πάλι αγόρασες την παραμύθα των κομματόσκυλων αυτή τη φορά ψώνισες  από αριστερό σβέρκο πατριωτών σταλινομαοιτροτσκιστομαρξολενινιστών παπάρων και τους έδωσες ένα βαρβάτο ποσοστό εις στας εκλογάς προς σωτηρίαν ημών/υμών και εκεί παίζει όλο το "colpo grosso"!

 

 Εσύ ξανάφαγες το παραμύθι του σωτήρα ηγέτη/ων και αυτοί ξαναναμάσησαν το παραμύθι του σωτήρα λαού που ξέρει από δύσκολα και στην καταπληκτική, κατάλληλη συγκυρία θα πλύνει με ESSEX...κάνοντας τη σωστή αλλά δύσκολη επιλογή…

 ψιθηριστά: Τα κόμματα, οι οργανώσεις, συνδικάτα και γενικότερα η πολιτικο-κοινωνική κουλτούρα της βάσης, μέσης και κορυφής (κακούργα κενωνία) αντικατοπτρίζει το όλο...

Με τις υγείες σας...

Μια arpa colla για το δρόμο...

 Κάποιοι, δεν θέλω να πω τη λέξη...ok ασ' το πάρει το ποτάμι "σύντροφοι", έχουν εν Γιουνανιστάν την πολυτέλεια-κάλο-ιδεαλισμό δεν ξέρω πως να το πω, να πιστεύουν σε κάποιες ιδέες και ιδεολογίες και να καταφέρνουν να συνεχίζουν να την παλεύουν στον βουρκοβοθρόβαλτο εκεί κάτω.

 Κατα διαστήματα παραμυθιάζουν τους εαυτούς τους, μετά το πέρας διαδηλώσεων-πορειών-απεργειών-καταλήψεων και λίαν προσφάτως δημοψηφισμάτων ότι ανήκουν σε κάποιο "κίνημα με πλατιά λαϊκή βάση" και άλλα τέτοια ωραία συναισθηματοαγωνιστικοσυντροφικά κουλά, η αλήθεια όμως, που γνωρίζουν αρκετά καλά, είναι πικρή, είναι τρείς, και ο κούκος την έκανε long time ago για τα "ξένα". (αυτό το τελευταίο με τα "ξένα" αφιέρωση στο μακαρίτη το γερό μου που είναι καιρό τώρα 6 feet under και του άρεσε μεταξύ άλλων λαϊκών ο Στέλιος Κ.)

 Εμείς για κάποιους τυχεροί για άλλους άτυχοι πακετάραμε τα όνειρα μας και κάτι άπλυτα κυλοτάκια και σώβρακα και την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια…

σημείωση: Δεν περμεναμε να νοιαστούν πολλοί για τους μετανάστες, δεν είθισται, ούτε για αυτούς στο Γιουνανιστάν, όπως οι Γεωργιανοί π.χ που κάνουν το ευρώ τους παξιμάδι να το στειλούν πίσω στους δικούς τους στη Γεωργία, ούτε για εμάς που κάνουμε το ίδιο να το στείλουμε πίσω στο Γιουνανιστάν...

Ο εθνικιστής Κρανιδιώτης οι πατριώτες αναρχο-αριστεροί και οι ρεπουμπλικάνοι Ιρλανδοί

 Το αποκεφαλισμένο από αντιφασίστες άγαλμα του ηγέτη του ΙΡΑ και συνεργάτη των Ναζί Sean Russell  στο Fairview park του Δουβλίνου

 Τω καιρώ εκείνω, στα μέσα του 80' περίπου, μικρό τσογλανάκι άκουγα το γερό μου που ήτο δεξιός να μιλά με άκρως κολακευτικά λόγια για τον Ιρλανδικό εθνικοαπελευθερωτικό στρατό, "ΙΡΑ ελληνιστή", σε κάποιο ομοϊδεάτη του μετά την ανάγνωση δισέλιδου αφιερώματος στη σαβουροφυλάδα που ονομάζεται ελεύθερος τύπος.  

 Το ίδιο χρονικό διάστημα, πάνω κάτω, ο μπάρμπας μου next door ο οποίος ήτο κομμουνιστής διάβαζε στο "Ρίζο" για το μεγαλείο του αδερφού Ιρλανδικού κόμματος Σιν Φέιν που μάχεται τον Βρετανικό ιμπεριαλισμό για μια ενωμένη πατρίδα.

 Μετά το άκουσμα των δυο λογίδριων από τα χείλη των "δυο αντιμαχόμενων πολιτικών ανδρών" και την ανάγνωση των δυο διαφορετικών αποσπασμάτων για την υποστήριξη των ΙΡΑ/ΣινΦειν που είναι κώλος με βρακί απόσταση, έμεινα μαλάκας.

 Η αλήθεια είναι πως τότε, όπως και σήμερα, οι δεξιοί/ακροδεξιοί που δίνουν γραμμή στο "πόπολο" όπως ο Κρανιδιώτης αλλά και η αναρχο-αριστερά που παραμυθιάζει τον "λαό" με ιστορίες και τσιτάτα για τους ηρωικούς αγώνες των εθνικιστών/πατριωτών παίζουν το ίδιο πατριωτικό MP3.

 Συντρόφισσα και φίλη Ιρλανδή γεννημένη στην Αγγλία και μεγάλωμένη στο Κόρκ της νότιας Ιρλανδίας, από Ιρλανδό πατέρα και Αγγλίδα μητέρα μετά την εξιστόρηση της παραπάνω προσωπικής ελληνικής εμπειρίας/ιστορίας, μου εξήγησε τη γραμμή του κόμματος/σέχτας που ονομάζεται Σιν Φειν:

 "That's about right, Sin Fein can be what you want it to be, nationalist right/far right self proclaimed protector of the rights of the Irish born Catholics or left wing striving for the rights of the Irish Catholic working class flying high the tricolour. Whatever you choose, they'll prove you right. Within their ranks they embrace all...nationalists, socialists, national socialists, religious Catholic right the lot, they're a nationalist patriotic movement/party who want to fight for a united Eire..."

 Εν συντομία "Ιρλανδία Ιρλανδών Καθολικών" και "πατρίς θρησκεία οικογένεια"...

Όποτε και για τον Κρανιδιώτη έχει χώρο το ρεπουμπλικανικό Ιρλανδικό κίνημα αλλά και για τους άναρχο αριστερούς.

 Γεγονότα του παρελθόντος που σιγοντάρουν τα ιδεολογικά πιστεύω και προσέγγιση της ελληνικής δεξιάς/άκρα δεξιάς σε ότι αναφορά τη στήριξη στους πατριώτες Ιρλανδούς και πιάνουν αδιάβαστους τους αναρχοπατριώτες και αριστεριπατριώτες:

 Ο βίος και πολιτεία του ηγέτη του ΙΡΑ Sean Russell που προσπάθησε να φέρει τους Ναζί στην Ιρλανδία στα οπίσθια των Βρετανών με αντάλλαγμα τις 6 κομητείες, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες Ιρλανδών πολεμούσαν στο πλευρό των Βρετανών κατα του φασισμού, αλλά για καλή μας τύχη απέτυχε στο έργο του και πήγε άψαλτος στο βυθός της θάλασσας μέσα στο κουφάρι γερμανικού υποβρυχίου το '40.

Το κίνημα των κοινωνικών δικαιωμάτων στο Βορρά:

 Ξεκίνησε το '60 και ήταν χτισμένο από πολλές διαφορετικές τάσεις της αριστεράς και αλλών κοινωνικών ομάδων καθώς και μέλη του ΙΡΑ, σε μη σεχταρίστικες γραμμές με κύριες απαιτήσεις το δικαίωμα στην κατοικία και την ψήφο. Μετά τη δολοφονία από το βρετανικό στρατό 13 διαδηλωτών στη ειρηνική διαδήλωση που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως Bloody Sunday ακολούθησε η τεράστια διαδήλωση στο Βορρά με την συμμετοχή  περίπου 100 χιλιάδων ανθρώπων που ήταν και η τελευταία ενέργεια του κινήματος των κοινωνικών δικαιωμάτων στο Βορρά. Μετά από αυτό ήρθε η διάσπαση του ΙΡΑ μεταξύ των αριστερών ρεπουμπλικάνων που τάχθηκαν υπέρ της συνεχίσεις ειρηνικών μορφών αγώνα και των εθνικιστών Ρεπουμπλικάνων που τάχθηκαν υπέρ του ενόπλου αγώνα και της τυφλής τρομοκρατίας. Στο πέρασμα των χρόνων ανακατεύτηκαν στην εμπορεία ναρκωτικών, καυσίμων, όπλων, προστασίας. Και φυσικά δολοφονίες "συνεργατών" με τους βρετανούς, η συντριπτική πλειοψηφία των θύματων άμαχοι...γυναίκες, νέοι, παιδιά πολλοί από αυτούς θαμμένοι σε ρηχούς τάφους σε βουνά δάση και παραλίες σε όλο το νησί.

 Έλαβαν καταφύγιο και εκπαίδευση στη Λιβύη του Καντάφι και επίσης απέκτησαν τεχνογνωσία στην κατασκευή βομβών. Το οπλοστάσιο τους το απέκτησαν από τις ΗΠΑ και τη Λιβύη μεταξύ άλλων...

 Τα τελευταία χρόνια έχουν βγει στην επιφάνεια πολλές υποθέσεις βιασμών ανηλίκων από υψηλά στελέχοι του Σίν Φέιν, μια από τις ποιό ενδεικτικές υποθέσεις σαπίλας ήταν η αποκάλυψη του βιασμού της ανιψιάς του Τζέρυ Άνταμς προέδρου του Σίν Φέιν από τον αδερφό του και πατέρα της.

 Ενώ στο Βορρά το '60 έχουμε το χτίσιμο του κινήματος για τα κοινωνικά δικαιώματα με την συμμετοχή του ΙΡΑ την ίδια χρονική περίοδο στο νότο έχουμε την παραβίαση κάθε λογής ανθρώπινου δικαιώματος από το Καθολικό Θεοκρατικό κράτος που ονομάζεται Ειρε.

Το κυρίαρχο γεγονός σε όλα τα φοβερά και τρομερά που έλαβαν χώρα στη ιρλανδική Ρεπούμπλικα επι σειρά δεκαετιών ήταν η σιωπή της κοινωνίας.

 

Ο βασανισμός των γυναικών και των παιδιών:

α) πλυντήρια Μαγδαληνής β) βιομηχανικά σχολεία γ) ιδρύματα ανύπαντρης μητέρας και μπάσταρδου παιδιού δ) το σκάνδαλο των γυναικολογικών επεμβάσεων ε) Οι κατα συρροή βιασμοί, ξυλοδαρμοί, σαδιστικά βασανιστήρια χιλιάδων ανηλίκων από την ίδρυση του Ιρλανδικού κράτους(1922) ως τις μέρες μας από Καθολικούς ιερείς με την γνώση και την συμμετοχή του κράτους και της κοινωνίας στο "θεάρεστο" αυτό έργο.

 Αυτή είναι η Ιρλανδία των καθολικών Ρεπουμπλικάνων που τόσο πολύ υμνεί το ελληνικό αριστεροδεξιό λούμπεν τρολεταριατό. Για όλα τα παραπάνω δεν ευθύνονται οι Βρετανοί όπως και για πολλά άλλα...τι στο διάολο δεν καταλαβαίνεις;

Ποιό είναι το όριο μεταξύ δεξιού εθνικισμού και αριστερού πατριωτισμού; Δεν υπάρχει...

 Με την αναμενώμενη μη εκλογή προέδρου δημοκρατίας στο ένδοξο Γιουνανισταν, εκλογές δρομολογήθηκαν, ώστε το πάντα "σοφό" γιουνανικό πόπολο θα προσπάθησει να εκλέξει τους νέους σωτήρες-άρχοντες του.

 Από τους πρώτους που βγήκαν να πανυγιρίσουν την "αναπάντεχη" αυτή εξέλιξη στη χώρα της "ευτυχισμένης άγνοιας" ήταν η κορυφαία φασίστρια εθνικίστρια αντισημίτισα Ισλαμοφόβα Μαρί Λεπέν.

 Δεν ξέρω άν είμαι μόνος σε αυτό, αλλά η παράλληλη πλεύση μέρους της αριστεράς με την λαϊκίστικη δεξιά και ακροδεξιά σε ότι αναφορά τον ευρωσκεπτικισμό και τον αντισημιτισμό μου προκαλεί μεγάλη ανησυχία.

 Η Ρωσία που υποστηρίζει το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο καθώς και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις στην Ευρώπη βρήκε επίσης θετική αυτή την εξέλιξη. Οτιδήποτε είναι κατά, της έστω και "κακής" ενωμένης Ευρώπης, είναι "καλό και άγιο" για τους απανταχού δεξιούς/ακροδεξιούς και λοιπούς πατριώτες.

 Ο ΣΥΡΙΖΑ άν και δεν είναι ευρωσκεπτιστικό ή αντευρωπαικό κόμμα λόγω των στενών συνδέσμων ορισμένων στελεχών του με τέτοιες ιδέες/αντιλήψεις/απόψεις βάζει το κόμμα να φαντάζει σαν να βρίσκεται δίπλα δίπλα με κόμματα και χώρες που εκφράζουν τέτοιου είδους ιδεολογικών και πολιτικών απόψεων-θέσεων όπως το Γαλλικό Εθνικό Κόμμα της Λεπέν και τη Ρωσία των ολιγαρχών και του Πούτιν, μεταξύ αλλων.

 Κάποια/ος από εσάς θα αρχίσει να αναρωτιέται και καλά θα κάνει, για το που οδεύει η χειραποσκευή;

 Το φαντασιακό της πατριωτικής αριστεράς δεν είναι πολύ διαφορετικό από αυτό της εθνικιστικής δεξιάς και οι δυο πιστεύουν στο Έθνος-Κράτος και μάχονται κάθε άλλη μορφή νέων πολιτικών-κοινωνικών-γεωγραφικών σχηματισμών όπως ενώσεις κρατών με διαφορετικές θρησκευτικές, γλωσσικές, πολιτιστικές παραδόσεις κάτω από την ομπρέλα δημοκρατικών κοσμικών νόμων και συνταγμάτων.

 Κλασικό παράδειγμα είναι η στάση των "πατριωτών στελεχών" του ΣΥΡΙΖΑ οσό αναφορά την Κύπρο.

 Οι εκπρόσωποι αυτής της τάσης του κόμματος, αγνοούν εκούσια την ύπαρξη κοινότητων με διαφορετικό εθνικό/πολιτικό/θρησκευτικό υπόβαθρο που συνθέτουν το όλο της κοινότητας και προωθεί την άποψη της πλειοψηφικής εθνικά ελληνοχριστιανικής κοινότητας και τον ελληνικό εθνικοπατριωτισμό προς τέρψιν γιουνανών ψηφοφόρων και όχι μόνο ανά την επικράτεια.

 Ένα άλλο παράδειγμα είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ οσό αναφορά τη διαμάχη μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστίνιων.

 Η λύση που βλέπει το κόμμα είναι η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, με άλλα λόγια η δημιουργία ενός ακόμη Έθνους-Κράτους, αντί της προώθησης της ειρηνικής συνύπαρξης διαφορετικών φυλετικών/θρησκευτικών/γλωσσικών κοινοτήτων κάτω από την ίδια στέγη ενός κοσμικού κράτους ή ομοσπονδίας κοσμικών κρατών που κατα τη γνώμη μου θα ήταν και το άκρως επιθυμητό.

 Προφανές όμως είναι ότι η συνομοσπονδία κοσμικών κρατών ή ένα δικοινοτικό κοσμικό κράτος με την Χαμάς στο προσκήνιο είναι παντελώς αδύνατη. Αλλά και η λύση της defacto αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους χωρίς αυτό να είναι το αποτέλεσμα συνομιλιών μεταξύ των εμπλεκομένων μερών δεν μπορεί να είναι αυτό που προωθεί και υποστηρίζει ένα αριστερό κόμμα που πιστεύει στη δημοκρατία όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.