Περιμένοντας τον Ηλία...Ελλάς, Φονιάς των λαών

Εμπνευσμένος και εγώ από τον σύντροφα (Παπ)άρη Χατζησταλίνου και το promotion του μποικοτάζ των προιόντων του Ισραήλ, είπα να βάλω μπροστά το παρακάτω μποικοτάζ των προιόντων του γιουνανιστάν, υλικών και πνευματικών (εδώ γελάμε) εν πάση περιπτώση όλων.

Θα αρχισώ με αυτά που μπορώ να θυμηθώ από το κεφάλι μου αλλά όσες/οι από εσάς έχετε και άλλες πληροφορίες feel free να συμβάλετε σε αυτή την σταυροφορία χωρίς σύνορα κατά του καρα-απαρτχάιντ state γνωστό και ώς "πρωκτός της κόλασης"(Hell-ass)!

Ελαιόλαδο και τα παραγωγά του Ελαιόλαδου, σταφύλια-κρασί και τα παράγωγα τους...αυτά...

Πριν ο καλαματιανός ανοίξει τα σύνορα με την Αλβανία και πριν αρχίσει η συροή δεκάδων χιλιάδων μεταναστών συνανθρώπων μας από τη γείτονα χώρα στη "γή της αρπακόλας", υπήρχαν ελαιώνες και αμπέλια σε πλαγιές βουνών που ούτε τα κομάντα της ΕΚΑΜ δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν χώρις να παίξουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα. Οι μετανάστες τα προσέγγισαν τα καθάρισαν από τα αγριόχορτα που ήταν ποιό πολλά και ποιό ψηλά από τις ελιές και τα αμπέλια, τα πότισαν τα κλάδευσαν και τα περιποιηθήκαν...αμέτρητες ώρες εργασίας με μηδαμινή ως ανύπαρκτη πληρωμή με εκβιασμούς, απειλές, τσαμπουκάδες και άλλα πολλά από τους νέους προλετάριους γουνανούς μικροκαπιταλιστές αφεντικούς. Οι μετανάστες τους έβγαλαν μπόλικο χατζιρλίκη και κατά θαυματουργό τρόπο μετέτρεψαν τον γουνανό "βάτραχο" προλετάριο αργόσχολο χαραμοφάη σε πρώτης τάξης "πρίγκηπα" αφεντικό αργόσχολο χαραμοφάη. Α να μην ξεχάσω και η μαμά ή σύζυγος συνέχισε να να τον ξεσκατίζει να τον ταιζοποτίζει μην τυχόν και στεναχωρηθεί και χαλαστεί ο κανακάρης μας.

Τώρα που μάζεψε από τις πλάτες και των ιδρώτα των μεταναστών extra cash ο τζάμπα μάγκας άρχισε και μπαινόβγαινε στα κωλόμπαρα της περιοχής του βγάζοντας το άχτι του στις μετανάστριες από την Βουλγαρία την Ρωσία και την Ουκρανία βρίζοντας, βιαιοπραγώντας και βιάζοντας γιατί έπρεπε να εκτονωθεί ο προλετάριος τεμπελχανάς και νυν αφεντικός από το στρές της υπέρμετρης ξάπλας και να πνίξει στις “μπόμπες” τον πόνο για τα χαμένα του όνειρα. Βλέπεις μόνο ο γουνανός έχει δικαίωμα στο όνειρο οι υπόλοιποι μεατανάστριες/ες βγήκαν από κώλο.

 Άν όλες αυτές οι μετανάστριες/ες έκαναν ότι διηγούνται τα story τους στο Stephen King θα τον προμήθευαν με υλικό για ιστορίες τρόμου για τουλάχιστον δυο ζωές...και βάλε.

Τι να πει κανείς και τι να γράψει όταν ο ρεαλισμός του γουνανιστάν κουρελιάζει και τον πλέον ευφάνταστο εφιαλτικό σουρεαλισμό, αλλά επειδή όπως λέει και η λαική ρήσης "η ελπίς αυτοκτονεί πηδώντας από το μπαλκόνι τελευταία", δεν θέλω να συνεχίσω αυτήν την καθόλα μάταια σταυροφορία... βαρέθηκα τα του μποικαρίσματος των προιόντων σας που φτιάχνουν κάποιοι ξένοι εν γουνανιστάν και δεν είναι μόνο οι φράουλες στην Ηλία και η σταφίδα στην Κορινθία και δεν είναι μόνο οι καταυλακιώτες σκατάνθρωποι καραρατσιστές...

Το παραπάνω είναι μόνο η κορυφή του γουνανικού απαρτχάιντ παγόβουνου, στο υποθαλλάσιο κομμάτι του βρίσκονται, μετανάστριες εργάτριες σκλάβες από τις Φιλιππίνες σε σπίτια αστών και Αλβανίδες, Βουλγάρες, Ρωσίδες στα σπίτια μικροαστών και προλετάριων να ξεσκατώνουν γουνανούς κωλόγερους και μούλικα. Σε αλλά σπίτια joy division style γυναίκες από το μισό πλανήτη να ικανοποιούν τα βίτσια και τις ανάγκες των ντόπιων ρατσιστοσεξιστών.

Αιγύπτιοι ψαράδες σκλαβώθηκαν στα καίκια και τις τράτες των ντόπιων που έγιναν επίσης αφεντικά σε μια νύχτα το ίδιο και οι γουνανοί μικροέμποροι, οικοδόμοι, σοφαντζήδες, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ξενοδόχοι και εστιάτορες κτλπ, όλοι τους βρέθηκαν να παριστάνουν τα αφεντικά στις πλάτες των εργατριών και εργατών από την Ασία την Αφρική την Ευρώπη και πριν όλους αυτούς ήταν και είναι οι Ρόμα όπως και άλλες ντόπιες μειονότητες που ποτέ δεν αφήσατε να  χώρεσουν στον μπουρδελότοπο σας.

Μια ωραία πρωία μετά από μια ΚΡΙΣΗ έμαθαν ότι κάποιοι σε κάποια Μανωλάδα πυροβολούσαν να σκοτώσουν εργάτες από το Μπαγκλαντές και έφριξαν, εξεπλάγειν  για το ρατσισμό, τους ακροδεξιούς και τα δικαστήρια που δεν αποδίδουν δικαιοσύνη στους ξένους.

Στα βορειοδυτικά σύνορα δυο χρόνια τώρα χτισμένος ένας τοίχος και ολόγυρα του τίγκα στις νάρκες για να μην μπουν μέσα οι οχτροί-μετανάστες...αλλά τσιμούδια...στα νησία μικρομαδούλες φοιτητών-μεταναστών και ολίγων ντόπιων, μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού, προσπαθούν να την παλέψουν με το τίποπα να σώσουν ότι μπορούν.
Που είναι οι αγανακτισμένοι αντιφασίστες, αντιρατσιστές να πορευθούν στα σύνορα να ρίξουν το ντόπιο τείχος του μίσους κάτω; Που είναι οι στολίσκοι να φέρουν βοήθεια στις μικρομαδούλες των τελευταίων εναπομείναντων ανθρώπων στα νησιά και να βοηθήσουν όλοι μαζί τους συνανθρώπους μας τους μετανάστες;

Αμφισβητούν επίσης τις στατιστιτικές και τα νούμερα που τους δείχνουν αντισημίτες, οι ακροδεξιοί τουλάχιστον είναι "ειλικρινής ρατσιστές"! Οι άλλοι, οι αριστεροί μύοπες που κόπτονται πάντα για το ρατσισμό κάπου αλλού, σε καποιό άλλο τόπο, απολογούνται για το μίσος τους δηλώνοντας αντισιωνιστές, λες και υπάρχει διαφορά μεταξύ των δυο. Δεν μισούν τους Εβραίους, μισούν το κράτος που είναι το καταφύγιο των καταδιωκόμενων από τους φασίστες ανά τον πλανήτη Εβραίων και δεν θα αναπαυτούν μέχρι να το δουν να καταρέει ώστε να μείνουν χωρίς κανένα αποκούμπι, χωρίς κανένα καταφύγιο...το εργό του αδόλφου μισοτελειωμένο αναμένει συνεχιστές...

Που είναι αυτή η αριστερά του ανθρωπισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. της δημοκρατίας. της συμφιλίωσης, της συναδερφικότητας της δικαιοσύνης και ισότητας για όλους, του χιλιοτραγουδισμένου χωρίς σύνορα έρωτα or was it ever?

...μίσος η κάθε αναπνοή σας μίσος...